Ankara Tabip Odası, 12 Haziran Dünya Çocuk İşçiliğiyle Mücadele Günü dolayısıyla “Çocuk işçilikle mücadele için kamu yararını gözeten, bilimsel ve bütüncül politikalar oluşturulmalı, ilgili kamu kurumları koordineli şekilde çalışmalıdır. Bu kapsamda çocuk işçilik yasaklanmalıdır” açıklamasını yaptı.
Ankara Tabip Odası (ATO) Yönetim Kurulu, 2002’de Uluslararası Çalışma Örgütü (ILO) tarafından ilan edilen “12 Haziran Dünya Çocuk İşçiliğiyle Mücadele Günü” kapsamında yazılı açıklama yaptı.
ILO ve UNICEF tarafından yapılan tahminlere göre 2024 yılında yaklaşık 138 milyon çocuk işçinin yaklaşık 54 milyonunun sağlıklarını ve gelişimlerini tehlikeye atabilecek tehlikeli işlerde çalıştığı bildirilen açıklamada, Türkiye’de ise TÜİK’in verilerine göre kayıtlı çocuk işçi sayısının 869 bininin 15-17 yaş arası çocuklardan oluştuğu ifade edildi. Bunların 503 bin 962’sinin MESEM programları kapsamında çalışanlar olmak üzere toplam 1 milyon 373 bin çocuk işçi olduğu belirtilen açıklamada, şunlar kaydedildi:
"Son 12 buçuk yılda en az 770 çocuk çalışırken hayatını kaybetti"
"15-17 yaş grubundaki yaklaşık her dört çocuktan biri çalışma hayatındadır. Yaz aylarında okulların kapanması, kayıt dışı sektörlerde ve mevsimlik tarım işlerinde çalışmayla birlikte bu sayı 3 milyona yaklaşmaktadır.
Dünyada ve ülkemizde çocuklarımızın okuması, oynaması, gezmesi, ruhsal ve fiziksel gelişimlerini tamamlaması, sağlıklı ve güvenli yaşaması gerekirken ‘öğrenci’, ‘çırak’, ‘stajyer’ olarak işgücü piyasalarına esnek ve güvencesiz şekilde dahil edilmektedirler. Çalışma ortamlarında gerekli işçi sağlığı ve güvenliği tedbirlerinin alınmaması sonucunda ise her yıl en az 60 ila 70 çocuk iş cinayeti gerçekleşmektedir.
İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi’nin verilerine göre son 12 buçuk yılda en az 770 çocuk çalışırken hayatını kaybetmiştir. İş cinayetlerinde ölen çocuk işçilerin 261’i (yüzde 34) 5-14 yaş arasında, 509’u (yüzde 66) 15-17 yaş aralığındadır. Gerçekleşen binlerce yaralanma, uzuv kaybı, meslek hastalığı, ruhsal çöküntü ve tükenmişlik ise kayıtlara dahi girmemektedir.
Çocuk işçilikle mücadele için kamu yararını gözeten, bilimsel ve bütüncül politikalar oluşturulmalı; ilgili kamu kurumları koordineli şekilde çalışmalıdır. Bu kapsamda; çocuk işçilik yasaklanmalıdır, mesleki öğrenim çocukların gelişimine uygun hale getirilmelidir, pedagojik kriterler gözetilerek planlanmalı ve kamusal kurallar çerçevesinde oluşturulmalıdır, eğitim ve sağlık hizmetleri her kademede parasız olmalıdır. Müfredat bilimin ışığında ve yaşamla bağı kuran bir şekilde yeniden yapılandırılmalıdır.”
