Yeni yılla beraber Dünya'da sağlık ile ilgili bütün ilgi Pandemi üzerinde yoğunlaşırken, Avrupa başta olmak üzere sağlık ile ilgili bazı alınan kararlar, gelecek açısından tartışmalı sonuçlar yaratacak, yoksulluk sonucu sağlığa erişim olanaklarından yoksun kalacakların ''yük'' olarak görülme olasılığı, alınan ve alınacak kararları irdelemeyi zorunlu kılıyor. Avusturya'da hekim destekli intihara izin veren yasa yürürlüğe girdi. 1 Ocak'tan itibaren, ölümcül hastalığı olan veya kalıcı, elden ayaktan düşürücü bir hastalığı olan yetişkinler, destekli ölümü tercih edebilecekler. Bu yazıyı okurken, bizim geleneklerimiz ve yaşayışımız böyle bir şeyi kabul etmez diyebilirsiniz ya da acı çeken ve yaşama olasılığı olmayacakların acı çekmemesi adına insancıl da bulabilirsiniz ama mesele bu iki yaklaşımdan daha farklı hedefler ve sonuçlar içeriyor. Peki bu yasada neler var? Bu yasal süreç nasıl karara dönüştü? Parlamento, anayasa mahkemesinin konuyla ilgili kararı sonrasında yeni yasayı Aralık ayında onaylamıştı. Uygulama sıkı bir düzenlemeye tabi tutulacak ve her vaka, biri palyatif tıp uzmanı olmak üzere iki doktor tarafından değerlendirilecek. Yetkililer, kimsenin başka seçenekler mevcutken ölmeyi seçmemesi için, hükümetin palyatif bakım için ek bütçe ayırdığını belirtiyor. Destekli intihar, birine kendi yaşamına son verme olanağının sağlanması anlamına gelir ve bilerek yardım etmeyi içerir. Bu yasayla, Ötanazi  teknik anlamda aynı şey değil. Ötanazi ise bir insanın acı çekmesine son vermek amacıyla kasıtlı olarak yaşamına son verme eylemidir. Örneğin bir doktorun zehirli kimyasallar içeren iğne yapması gibi. İsviçre'de yasal olan destekli intihar, İspanya, Belçika ve Hollanda da dahil olmak üzere birçok Avrupa ülkesinde de suç olmaktan çıkarıldı. Yeni yüzyıl sağlık alanında yaşanacak ve yaşatılacak süreçler, önümüzdeki on yıllar boyunca insanlığın gündeminde olacak. Şu an sağlık ile ilgili sorunlar bizim ülkemizde virüs üzerinde ve aşı denkleminde tartışılsa da, siyaset sağlığa ulaşılabilir erişimi büyük hastaneler üzerinde ''herkese yatacak yatak var'' dese de, meselenin böyle olmadığını söyleyen sağlık örgütlerinin insan sağlığı temelinde ki açıklamalarına kızsa da, var olan sağlık örgütlerin toplum için ne kadar gerekli olduğunu zaman içerisinde bir çok kişi anlayacaktır. Neo-Liberalizm'in sağlık politikalarının bir izdüşümü olan Avrupa Ülkelerinin meclislerinin aldığı kararlar, denetleyici mekanizmaları  şimdilik öngörse de, sağlığa erişim hakkının; ilaç,hastane tedavisi,sağlık sigortaları,emeklilik yasaları ve diğer tüm unsurlarıyla tamamen ''para'' üzerinde şekillendirildiği gerçeğini unutturmamalıdır. Sağlık, insani bir haktır ve hiçbir şekilde devredilemez. Ayrıca hiçbir hükümetin bütçe üzerinde kesinti yaparak sağlığa eşit erişim hakkını kısıtlaması kabul edilmemelidir. Zamanınız olursa Küba sağlık sistemini araştırmanızı isterim. Bakın oraya,hastaneler zenginler için özel imkanlar sunuyor mu? Özel sağlık sigortaları var mı? İnsanlar ilaç alırken para ödüyor mu?  Daha başka ne sorunuz varsa araştırmanızı öneririm. Sistemin bana göre sistemsizliğin, bizlere anlattıkları ve sunduğu imkanların tamamen ticari bir rant ikileminden çıkartılarak; herkese ulaşılabilir ve kaliteli bir sağlığa eşit şekilde erişme olanakları sunması, gerçeğini kabul etmekten geçtiğini bilmemiz gerekir.