"Yüce Allah der ki: " Rabbinin yoluna hikmetle ve güzel öğütle davet et. Onlarla en güzel şekilde tartışmaya gir.(1). Yine der ki: " Kullarıma de ki sözün en güzelini söylesinler.(2)  " Öğüt ver ki sen ancak bir öğütçüsün, onları baskı altına alacak değilsin"(3) Dolayısıyla hoşgörü, daha güzel ve daha kolay olanın temel alınması, köktencilik ve tutuculuktan kaçınılması...bütün bunlar FARKLI OLMA HAKKINA, İnsanları bozguna ve birbirine düşmekten kurtararak(4), verim ve üretimin kaynağı olan sağlıklı ÇEŞİTLİLİĞİ geliştiren olumlu ve yapıcı bir içerik  katar."(X) Haz. Ali diyor ki " İnsan dilinin ( söyleminin) içinde gizlidir. Halk deyimiyle de " Ûslubu lisan, aynıyla insan" Sonuç: İktidar ya da muhalefet, ürettikleri dil ve söylem biçimiyle topluma rol model olmak zorundadır. Herkes söylemine dikkat etmek ve kullandığı sözcükleri özenle seçmek zorundadır.  Gerek dinsel, gerek sosyolojik, gerek estetik ve gerekse ahlaki olarak doğru ve güzel  olan budur. Toplumun huzura, barışa, kardeşliğe ve en önemlisi de, gelecekte birlikte ve sevgi içinde  yaşama umuduna ihtiyaç vardır. Önemli olan toplumu  ayrıştırmak, bölmek, dışlamak değil birleştirebilmektir. Özünde güzel ahlak dini olan İslama cebir, şiddet, kin, nefret ve sövgü dili asla  yakışmaz --------- (1). Nahl Sûresi 125. ayet. (2). İsra Sûresi  53.Ayet. (3). Bakara Sûresi 185.Ayet. (4). Gaziye Sûresi 21 ve 22. Ayetler. --------- ( X)- Muhammed Âbid EL CABİRÎ, İSLAM DÜŞÜNCESİNDE DEMOKRASİ , İNSAN HAKLARI VE HUKUK. CEV. Mehmet Şayir. Kapı Yayınları, İstanbul 2019, 1. Basım. Sayfa 333- 334.