Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat depremlerinin ardından Malatya Beydağı Geçici Barınma Merkezi’ne yerleştirilen depremzedeler, 31 Ağustos itibarıyla konteynerlerden çıkmaları yönünde tebligat aldıklarını belirterek, gidecek yerlerinin olmadığını söyledi. Aralarında engelli bireyler ve çocuklu ailelerin de bulunduğu depremzedeler, "Devletimiz bize sahip çıksın, verilen sözler yerine getirilsin" çağrısında bulundu. Gözyaşları için yaşananları anlatan engelli Yaşar Ateş, "'Çıkın' diyorlar, 'boşaltın' diyorlar. Tamam, çıkalım da nereye gidelim? Neremiz var ki gidelim" dedi.
Malatya Beydağı Geçici Barınma Merkezi'nde kalan depremzedeler, merkezden çıkmaları için kendilerine teblikatlar gelmeye başladığını ancak ekonomik durumları nedeniyle kiraya çıkabilecek durumda olmadıklarını anlattı. Çocuğu ya da kendisi engelli olan kadın depremzedeler ANKA Haber Ajansı'na yaşadıkları çaresizliği anlattı.
Engelli Zuhal Gülaydın, yalnızca kendi değil tüm sakinler adına konuştuğunu belirterek, "Burada bizi 31 Ağustos'ta çıkartacaklar. Ama bizim gidecek hiçbir yerimiz yok. Engelli olarak da gidecek yerimiz yok. Asgari ücretle geçinen kişilerin de yeri yok. Bizim sesimizin duyulmasını ve bize yardım etmelerini istiyoruz. '31 Ağustos'ta burası boşaltılacak' denildi. Herkes boşaltacak. Bize bir bilgi veren de yok. Sadece kapıya kâğıt gönderiyorlar ama o kâğıtlar daha bize gelmedi. Sırayla geliyor. Orada da yazıyor zaten: 31 Ağustos. Herkes burayı boşaltacak diye. O yüzden bizim gidecek yerimiz yok" dedi.
"Engelli hastamın yüzde 96 raporu var"
Eşi engelli depremzede Eyüp Ateş ise haber vermeden kapılara kâğıt yapıştırdıklarını ifade ederek şöyle konuştu:
"31 Ağustos'ta burayı boşaltacaksın' diyorlar. Nereye gideyim ben? Engelli hastamın yüzde 96 raporu var. Emekliyim, 14 bin lira maaş alıyorum, eşimin engelli bakım maaşıyla birlikte 24 bin lira elimize geçiyor. Allah şahit, yemin ederim ki Esenlik markete gittim, 1 kilogram şeftali almak istedim, 140 TL dediler, alamadım, geri geldim. Ne yapayım şimdi? Evimiz yok bizim. Depremden sonra bir sığınakta kalıyorduk, bina sahipleri 2023 yılında bizi çıkardılar. Dört ay Elazığ’da kaldık. Sonra geldim, dönemin valisine gittim, o da bizi buraya yerleştirdi. İnan, gidecek hiçbir yerimiz yok. Madem bizi buradan çıkarıyorlar, şurada Görgü köyünde babamın arsası var. Bana iki tane konteyner versinler, oraya koyayım. Dağın başında otururum artık. Başka yapacak bir şeyim yok, hiçbir şeyim yok."
"Çıkalım da nereye gidelim?"
Engelli Yaşar Ateş da "Beni görüyorsunuz. Halimi görüyorsunuz. Nereye gideceğim? Gidecek yerim yok. Bize yer versinler, gidelim. Yoksa ben burada mecbur değilim onun bunun şeyini çekmeye. 10 yıldır engelliyim. Bypass ameliyatından sonra böyle oldum. Yetkililerden bize bir yer versinler, sonra çıkartsınlar. 'Çıkın' diyorlar, 'boşaltın' diyorlar. Tamam, çıkalım da nereye gidelim? Neremiz var ki gidelim?” sözleriyle içinde bulundukları belirsizliği ifade etti.
"Bir yer versinler, biz gidelim"
Depremde evi yıkılan ve ve eşyaları göçük altında kalan Belgin Çakmak isimli vatandaş ise "Evimiz depremde yıkıldı. Eşyamız yok. Buraya geldik. Bizi çıkartıyorlar. Nereye gidelim? Bir yer versinler, biz gidelim. Evim yıkıldı. Eşyalarımı da kurtaramadım. Bir şey alamadım. Buraya geldik. Hak sahibiyim, daha ev vermediler. Yerinde dönüşüm yapılıyor. Ne zaman yapılacak, ne zaman bitecek bilmiyoruz. Henüz tebligat gelmedi ama sırayla geliyor" diye konuştu.
“Çocuğumla konteynerdeyim, kiracıydım”
Konteynerde çocuğu ile birlikte kaldığını anlatan Berfin Düzgün de "Çalışmıyorum. Gidecek bir yerim yok. Kiracıydım, evim ağır hasarlıydı, yıkıldı. Şu an beni çıkartsalar, gidecek yerim yok. Bana bakacak ailem de yok. Devletimizden bir konteyner istiyoruz. Bir konteyner verirlerse, en azından burada çıkartırlarsa, en azından başımızı koyacağımız bir konteyner olsun. Ben çocuğumu okula göndereceğim. Zor durumdayım, devletimiz sesimizi duysun, bunu istiyoruz" dedi.
"Lütfen bize destek olsunlar"
"Ben de engelli bir çocuk annesiyim. Burada sesimizin duyulmasını istiyoruz" diyen Sare Piyade ise şöyle konuştu:
"Buradaki insanların perişan edilmesini istemiyoruz. Hani her şey... Hani ev sahiplerine verilmesin, biz çoğumuz kiracıyız zaten. Evlerimiz yıkıldı, buraya sığındık. Ama 31 Ağustos'a kadar boşaltılacak deniyor. Ne yapalım, kime sığınacağız biz? Hani biz devletimizden destek bekliyoruz. Hani bize verilen sözlerin yerine getirilmesini bekliyoruz. Ben çalışmıyorum abi. Eşim çalışıyor ama sonuçta herkesin kendine göre borcu var, harcı var, giderleri var. Engelli çocuk annesiyim, kolay değil bir çocuğun ihtiyaçlarını karşılamak yani. Hani biz burada sadece kendimizi değil, diğer arkadaşlarımızı da temsil ediyoruz. Lütfen bize destek olsunlar. Biz onlardan destek bekliyoruz."
