Üç Arkadaşın Acı Kaderi

Sıtmapınarı’nın en iyi üç arkadaşı olan Vahap Kasap, Ali Kemal Şahin ve Turhan Özen geceleri ateş yakıp, yaptıkları müziği daha ileriye taşımak istedi. Devlet Demiryolları’nda bir süre çalan üç arkadaş, daha sonra Kızılcıklar adında bir grup kurmak istedi ama onları ölüm ayırdı. Ali Kemal, genç yaşta sirozdan hayatını kaybetti. Ardından Turhan kansere yenik düştü. Geniz kanserini yenen Vahap Kasap ise arkadaşlarının anısını yaşatmak için müzik yapmaya devam ediyor. Kasap, şimdilerde mızıkasıyla Nino Rossi’nın unutulmaz İl Silenzio yani sessizliği çalışıyor. Atlattığı kanser hastalığı nedeniyle çalmakta zorlandığı mızıkasıyla, Ali Kemal ve Turhan’a saygı duruşunda bulunuyor. Bir arkadaşlığın hikâyesi bu. 70’lerde Vahap Kasap, Ali Kemal Şahin ve Turhan Özen’in bir araya gelerek, müzik yaptıkları yıllar. Sıtmapınarı’nda bir ateşin etrafındaki 3 genç ve onları hayranlıkla izleyenler. Uzun saçları, giyim tarzları, kovboy tarzı ayakkabıları ve Demis Roussos kolyeleriyle dikkat çekiyorlardı. İyi de bakan vardı kötü de ama her zaman saygı duyulan gençler olmayı başardılar. Müziğe olan ilgisinin küçük yaşlarda babasından kaynaklandığını anlatan Kasap, bir arkadaşının yardımıyla mızıka çalmayı öğrendiğini söyledi. Kasap, mızıkayla ilgili bir anısını şöyle anlattı: “Babamdan aldığım harçlıkları biriktirdim, bir kitapçıda gördüğüm büyük mızıkayı almak istedim. Fiyatını sordum 15 lira dediler. 5-6 lira biriktirdim, gidip vitrinde mızıkaya baktım sahibine ‘6 liram var, kendi mızıkamı da vereyim, bu mızıkayı ver’ dedim, kabul etmedi. 8 lira oldu yine gittim, bir kez daha kabul etmedi. 11 liram oldu, gidip bir kez daha istedim, bu kez kabul etti. O gün akşama kadar Kanalboyu’nda dolaşarak mızıka çaldım.” Üç arkadaş ‘Kızılcıklar Grubunu’ kurmaya karar verdiklerini anlatan Kasap, “Tabii paramız yok. Gittik Boztepe’den bir davul aldık, onu göbek yaptık. Bir tabelacı da davulun üzerine ‘Kızılcıklar Orkestra’ yazdık. İstanbul’dan org aldık getirdik ama olmadı” ifadelerini kullandı. Kaybettiği arkadaşları Ali Kemal ve Turhan’ın çok değerli insanlar olduğunu kaydeden Kasap, “Ali Kemal’i kaybettikten sonra 2 ay evden çıkmadım. İçtiğimiz su bile ayrı gitmiyordu” dedi. Kasap, kanserle mücadele ettiği dönemde kanser hastalarına moral vermek amacıyla hastanede de mızıka çaldığını ifade ederek, “Kanser hastalarının morale ihtiyacı var. Hastanede birlikte kemoterapi aldığım bir arkadaş vardı. Çocuğun ve yanındaki kızın sesi güzeldi. Ben mızıka çalıyordum, onlarda şarkı söylüyordu. Doktorlar, “Bakın birbirlerini terapi ediyorlar” dedi ve bizi destekledi” diye konuştu.